CzarniNOB
Dołączył: 12 Sty 2011 Posty: 89
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/3
Płeć: Mężczyzna
|
Wysłany: Sob 21:35, 15 Sty 2011 Temat postu: Historia innych dyscyplin sportowych w naszym klubie. |
|
|
Niestety już te dyscypliny sportowe upadły, ale zapisały się w historii naszego klubu i miasta. Nie pozwólmy aby pamięć o nich zginęła. Większość z młodych jak i tych starszych kibiców nie wie, że w Czarnych były takie oto dyscypliny sportowe:
HISTORIA PIŁKI RĘCZNEJ MĘŻCZYZN.
W sezonie 1964/1965 Czarni Słupsk połączyli się ze Słupią i MKS Słupsk i grali jako Czarni.
W marcu 1965 r. Czarni uczestniczyli bez powodzenia w turnieju o wejście do I ligi w Gdyni. Startowały w nim zespoły: Flota Gdynia, Wiarus Szczecin, Grunwald Poznań. W latach 1965-1968 drużyna nadal występowała w „A” klasie. Trenerem i jednocześnie graczem był Stanisław Trykowski, wielokrotny reprezentant w meczach z drużynami ZSRR, Danii, Jugosławii, NRD. Oprócz niego w zespole grali: Krzyżanowski, Bagiński, Jońca, Wysocki, Rodziewicz, Adamczewski, Nowakowski, Chyliński.
W latach 1968-1969 zespół Czarnych rozgrywał spotkania w II lidze Polski Północnej. W tym czasie zespół występował w składzie: Krzyżanowski, Trykowski, Jasiński, Wiktorzak, Jońca, Sikorski, Bogdanowicz, Kasprzyk.
Tenis stołowy.
W Słupsku dyscyplina ta była uprawiana w bardzo wielu klubach: KS Sparta, Stal, LZS, ZKS, Gryf, KS CZARNI, KS Gwardia. W 1954 r. KS Sparta był mistrzem okręgu, a w 1959 r. KS Czarni.
Czarni występowali w lidze okręgowej.
Do 1962 roku dyscyplina ta istniała w KS Czarni, którzy byli mistrzem województwa w 1961 r. W 1962 r. KS Czarni spadli z ligi okręgowej w wyniku czego rozwiązano sekcję, a zawodnicy przeszli do ZKS Gryf (Morawski, Duda, Rudnik, Stanisławczyk) i ponownie weszli do ligi okręgowej.
Szachy.
W Słupsku po wojnie dyscyplina ta rozwijała swoja działalność w KKS Kolejarz oraz w różnych organizacjach społecznych i młodzieżowych. W latach 40-tych a potem w 50 – tych do najbardziej znanych zawodników należeli: K. Wyszatycki, a potem S. Wismont. W latach 1948-1956 K. Wyszatycki był 5 razy mistrzem okręgu, a S. Wismont 3 razy. Obydwaj reprezentowali KKS Kolejarz.
KKS Kolejarz, a od 1957 r. KS Czarni był w latach 50 –tych najsilniejszym klubem szachowym na Pomorzu Środkowym. Do 1960 r. 9-krotnie zdobył mistrzostwo okręgu i walczył o drużynowe mistrzostwo Polski. Znanymi zawodnikami w tym czasie byli: Wismont, Konopka, Gregorczyk, Luty, Terkowski, Kaczkowski, Wyszatycki, Sadoczyński, Ekiert, Stańczyk, Iwaniec, Semeniuk, Bogusz, Lipertowicz.
Szermierka.
Od 1 stycznia 1968 r. szermierze znaleźli się w klubie sportowym Czarni. W lutym na Mistrzostwach Centralnej rady Związków Zawodowych Juniorów W. Czerwińska we florecie zajęła VI miejsce, a klub Czarnia na Mistrzostwach Polski Juniorów w Olsztynie XV na 47 sklasyfikowanych klubów. Juniorzy w turnieju indywidualnym nie odnieśli sukcesów, ale niektórzy z nich zostali dostrzeżeni przez szkoleniowców Polskiego Związku Szermierczego. W lipcu na obóz kadry juniorów do Zawiercia powołani zostali A. Bonat i T. Hamak, a W. Czerwińska i E. Hornowski na obóz kadry CRZZ. Pod koniec lat 60-tych w województwie były dwie sekcje szermierki Bałtyk Koszalin i KS CZARNI Słupsk. Zawodnicy tych klubów rozgrywali między sobą spotkania towarzyskie i mistrzowskie oraz jako reprezentacja województwa brali udział w spotkaniach z innymi regionami czy ośrodkami, między innymi z Bydgoszczą i Gdańskiem. Co roku też niektórzy zawodnicy kończąc szkoły średnie, odchodzili na studia, startując później w innych klubach, np. w październiku 1968 r. opuścili sekcję udając się do gdańska: W. Czerwińska, D. Frąckowska, E. Hornowski. Ten ostatni reprezentując AZS Gdańsk w 1969 r. bronił barw narodowych na Mistrzostwach Świata Juniorów w szpadzie. W tym tez roku szpadziści Czarnych na Ogólnopolskiej Spartakiadzie Młodzieży doszli do półfinału, a w roku następnym zajęli na Mistrzostwach Polski Juniorów drużynowo V miejsce w kraju. Najlepsi to: A. Nasewicz, E. Tejc, T. Hamak, W. Bonat.
W latach następnych w walkach indywidualnych Jacek Szczęsny w Mistrzostwach Polski Juniorów Młodszych w Szczecinie zajął VI miejsce w szpadzie. Był to pierwszy zawodnik, który reprezentując nasze miasto znalazł się w finale Mistrzostw Polski. Andrzej Ziemecki był XII, a Jerzy Rostkowski we florecie XVIII. W 1973 r. na Mistrzostwach Polski Juniorów we Wrocławiu W. Bonat zajął w szpadzie miejsce. Drużynowo w 1973 r. szpadziści w Opolu zajęli VII miejsce, pokonując kolejno Pałac Młodzieży Katowice 9:1, AZS Warszawę II 9:5, Gwiazdę Bydgoszcz 8:8 (lepszy stosunek trafień), a w półfinale ulegli późniejszemu mistrzowi AZS Warszawa 4:9. Zespół MZKS Czarni wystąpił w składzie: J. Rostkowski, J. Szczęsny, A. Ziemecki, J. Szymański, K. Kurek. W roku następnym w Poznaniu w drużynowych Mistrzostwach Polski Juniorów zajęli V miejsce w szpadzie pokonując: Budowlanych Toruń 9:6, AZS II Wrocław 9:6, Włókniarza I Szczecin 9:7, i przegrali o wejście do finału 0:9 z AZS Wrocław.
Był to w zasadzie jeden z ostatnich sukcesów słupskich szermierzy. Trener Henryk Maruda nie znajdując uznania w klubie dla swoich poczynań szkoleniowych złożył w końcu 1974 r. rezygnację z pracy. Spowodowało to upadek tej pięknej dyscypliny sportu w Słupsku. Od 1977 r. sekcję przydzielono do AZS według podziału dyscyplin zastosowanego przez Wojewódzką Federację Sportu w Słupsku. Wraz z wyjazdem trenera H. Marudy za granicę szermierka w Słupsku zakończyła swoją działalność.
Brydż sportowy.
Początki brydża sportowego w Słupsku wiązać należy z 1956 r., kiedy to Klub Młodej Inteligencji podjął się przeprowadzenia w początkach lipca zawodów. W niedzielę 16.IX.1956 r. odbyło się w Domu Kultury w świetlicy KKS Kolejarz pierwsze na Wybrzeżu spotkanie brydżystów Słupska i Sopotu. W reprezentacji słupska wystąpili: J. Branicki, A. Dziekoński, L. Łaczyński, J. Koźliński. Sędzią spotkania był Bogumił Seifert – autor podręcznika brydża sportowego.
W dniu 26.I.1958 r. w świetlicy KS Czarni w Domu Kultury kolejarza przy ul. 9 marca (dziś tego budynku już nie ma) odbyło się zebranie organizacyjne, mające na celu powołanie Okręgowego Związku Brydża Sportowego, z udziałem przedstawiciela Polskiego związku Brydża sportowego, Bogumiła Seiferta. Od 1958 r. odbywały się rozgrywki drużynowe w „A” klasie na szczeblu województwa koszalińskiego w 2 grupach. W grupie słupskiej między innymi startowały zespoły: KS Czarni, WDK Słupsk, TKKF Ustka i inne.
Pod koniec lat 70-tych stają się znani klub i zawodnicy MZKS Czarni. W 1979 r. w lidze okręgowej oprócz Piasta startują 2 zespoły Czarnych Słupsk.
W kwietniu 1980 r. rozpoczęły się eliminacje o wejście do II ligi brydża sportowego, w których udział wzięli mistrzowie i wicemistrzowie z 24 okręgów. CZARNI zakwalifikowali się do turnieju finałowego, w którym zajęli II miejsce za Rolmechem Toruń. Te dwa zespoły 18.V.1980 r. uzyskały awans do II ligi. Czarni wystąpili w składzie: W. Duch, R. Zieliński, bracia M. i A. Banasińscy, J. Luziński, Umiastowski.
Przejście części sekcji z AZS Kraków do MZKS CZARNI przyspieszyło wejście do I ligi i spowodowało, że w stosunkowo krótkim czasie sekcja brydża zaczęła tak jak inne sekcje tego klubu osiągać sukcesy krajowe i zagraniczne.
W październiku 1980 r. brydżyści I-ligowego MZKS Czarni rozpoczęli pierwszą rundę rozgrywek o Mistrzostwo Polski, zajmując I miejsce. W pierwszym swoim występie w I lidze zajęli bardzo wysokie III miejsce w kraju. Zespół występował w następującym składzie: K. Antas, B. Ostrowski, P. Gawryś, T. Ralko, J. Michałek, M. Leśniewski. W następnych latach zawodnicy MZKS Czarni w rozgrywkach I-ligowych zajmowali lokaty: 1982 r. I miejsce, 1983 r. –III, 1984 r. – VII, 1985 r. –I, 1986 r. – I, 1987 r. – II, 1988 r. – I, 1989 r. – I, 1990 r. II, 1991 r. – I, 1992 r. – I. Siedem razy zajmowali pierwsze miejsce, dwa razy drugie i dwa razy trzecie. A oto zawodnicy, którzy przyczynili się do zdobycia miejsc medalowych i punktowych: T. ralko, K. Antas, A. Żurek, B. Ostrowski, P. Gawryś, J. Michałek, M. Leśniewski, T. Przybora, K. Martens, H. Wolny, E. Harasimowicz, M. Szymanowski, J. Zaremba, J. Romański, K. Lasocki, K. Jassem. Takiej liczby miejsc medalowych w tak krótkim czasie nie zdobyła żadna inna drużyna w kraju.
Oprócz sukcesów ligowych oraz w rozgrywkach o drużynowe Mistrzostwo Polski zawodnicy MZKS CZARNI odnosili inne znaczące sukcesy w zawodach krajowych i międzynarodowych. W 1983 r. zdobyli Puchar polski w składzie: P. Gawryś, J. Michałek, H. Wolny, M. Leśniewski.
W 1984 r. Mistrzostwo polski par i teamów zdobyli J. Rogulska, i J. Michałek przed E. Harasimowicz i Leśniewskim oraz P. Gawryś i H. Wolny przed M. Leśniewskim i A. Wilkoszem Wisła.
W 1985 r. Mistrzostwo Polski par kobiecych wygrały Ewa Harasimowicz i Mirosława Międzychodzka, Mistrzostwo Polski teamów kobiet zdobyły Aldona Chrenowska, Jolanta, Rogulska i Wilga Zakrzewska.
W III Mistrzostwach Polski teamów tytuły wicemistrzów wywalczyli P. Gawryś, M. Leśniewski, K. Martens, T. Przybora. Ranking „ Brydżysta Roku 85” wygrał M. Leśniewski a w pierwszej dziesiątce było jeszcze 4 zawodników MZKS Czarni. W tym samym rankingu wśród kobiet I miejsce zajęła Mirosława Międzychodzka. W klasyfikacji łącznej sezonu 1984/1985 I miejsce w Polsce wywalczył Jerzy Michałek.
W 1986 r. zawody kadry krajowej kobiet wygrały Aldona Chrenowska i Jolanta Rogulska. Mistrzostwo Polski par mixt wygrali: E. Harasimowicz i M. Leśniewski przed M. Międzychodzką i T. Przyborą. Mistrzostwo Polskiteamów zdobyli: A. Chrenowska, W. Zakrzewska, P. Gawryś, B. Ostrowski, H. Wolny.
W 1987 r. w Mistrzostwach Polski par kobiecych II miejsce zajęli: E. Harasimowicz i J. Rogulska.
Na V Mistrzostwach Polski Teamów (90 drużyn) I miejsce uzyskali P. Gawryś, J. Michałek, B. Ostrowski, T. Przybora, H. Wolny, T. Racko. W 1987 r. Wilga-Zakrzewska zdobywa wicemistrzostwo Polski par mixt, para Gawryś – Wolny zwyciężą w rozgrywkach kadry krajowej, para Martens – Szymanowski zawody kadry mistrzowskiej.
W Warszawie z inicjatywy kierownictwa „Orbisu Casino” w hotelu Victoria odbył się w styczniu 1990 r. turniej polskich par o główna nagrodę „Grand Prix” Warszawy wynoszącą 1 milion złotych. Pierwsze miejsce zdobyli: P. Gawryś, J. Zaremba przed H. Wolnym i B. Ostrowskim.
W 1991 r. wicemistrzostwo polski par zdobyli K. Jassem i H. Wolny, III miejsce L. Michałek i J. Romański.
Nie ulega wątpliwości, że największym osiągnięciem sportowym było zdobycie złotego medalu w 1984 r. w Seattle (USA) na Olimpiadzie Brydżowej. W konkurencji kobiet startowało 26 zespołów, a mężczyzn 52. Po raz pierwszy Olimpiadę Brydżową rozegrano w 1960 r. w Rzymie. Brali w niej również udział brydżyści polscy. Skład drużyny Polskiej na olimpiadzie w Seattle przedstawiał się następująco:
- Kobiety:
Ewa Harasimowicz, Aldona Chrenowska, Jolanta Rogulska, Mirosława Międzychodzka – z MZKS CZARNI SŁUPSK oraz Diana Dołowa i Jadwiga Frenkiel ze Spójni Warszawa.
- Mężczyźni:
Henryk Wolny, Piotr Gawrys, Tomasz Przybora, Krzysztof Martens – z MZKS Czarni Słupsk oraz Piotr Tuszyński i Jacek Romański z Budowlanych Poznań.
Zdobycie złotego medalu olimpijskiego przez drużynę męską było nie tylko wydarzeniem sportowym, ale i propagandowym, odbiło się szerokim echem na świecie. Wyrazem uznania przez sympatyków sportu dla tego osiągnięcia było zajęcie V miejsca przez H. Wolnego i P. Gawrysia w Plebiscycie „Przeglądu Sportowego” dla najlepszego polskiego zawodnika w 1984 r. oraz I miejsca przez Henryka Wolnego w Plebiscycie „Głosu Pomorza”.
Innym wielkim osiągnięciem polskiego brydża było zdobycie wicemistrzostwa świata przez drużynę polską w 1991 r. w Jokohamie (Japonia), w składzie której startowali między innymi zawodnicy MZKS Czarni: K. Martens, K. Lasocki, Marek Szymanowski, Piotr Gawryś, oraz III miejsca w 1982 r. w Chester (USA) – T. Przybora MZKS Czarni i również III miejsca w Perth ( Australia) 1989 r. K. Martens i M. Szymanowski z MZKS CZARNI.
W 1981 r. Puchar Europy zdobył Bolesław Ostrowski. Był to pierwszy duży sukces sportowy tego zawodnika i jednocześnie współtwórcy sukcesów tej dyscypliny sportowej w MZKS CZARNI. Podobnym sukcesem indywidualnym poszczycić się może również inny zawodnik MZKS CZARNI, Piotr Gawryś, który zdobył w 1992 r. I miejsce i tytuł mistrza Europy.
Zawodnicy MZKS CZARNI jako drużyna startowała w Pucharze Europy zajmując w 1984 r. I miejsce w Malmo (Szwecja) i zdobywając Klubowy Puchar Europy w składzie: H. Wolny, P. Gawryś, T. Przybora, K. Martens, B. Ostrowski, M. Leśniewski, A. Żurek.
W 1986 r. w tym samym cyklu rozgrywek na zawodach w Budapeszcie zajęli II miejsce. Również w drużynie, która walczyła o najwyższe trofea w Europie, nie zabrakło zawodników MZKS CZARNI i tak w 1981 r. w druzynie narodowej, która w Birmingham zdobyła Mistrzostwo Europy, występował T. Przybora, Mistrzostwo Europy par zdobyli: Marcin Leśniewski i Tomasz Przybora w 1988 r., w tym samym roku w Turku (Finlandia) Mistrzostwo europy zdobyła drużyna polska, której występowali: K. Martens i M Szymanowski.
W 1991 r. w Mistrzostwach europy w Killarney – Irlandia w reprezentacji narodowej, która zdobyła III miejsce wystąpili: M. Szymanowski, K. Lasocki, P. Gawryś, K. Martens.
Po 1992 r. nastąpiło załamanie wyników w brydżu sportowym MZKS CZARNI, podobnie jak w wielu innych dyscyplinach. Próba utworzenia klubu ZAPOLEX w 1992 r. tylko na krótko wzbudziła nadzieję
Śladową imprezą z tamtych lat, ponawiana co roku, pozostał festiwal Brydża Sportowego „”Solidarność”. Impreza ta weszła na stałe do kalendarza europejskiego i ma szanse dalszego rozwoju, choć jak dotychczas pozostaje w sferze zainteresowań tylko zawodników krajowych.
LEKKOATLETYKA.
W Słupsku już w pierwszych latach powojennych uprawiano tą dyscyplinę sportową. Do nich można zliczyć: H. Marciniaka, (sprint), M. Możdżyńską (rzuty), M. Tuzika (skoki), Wszyscy z KKS Ognisko (KS Czarni).
Dużym sukcesem zakończył się udział słupskich lekkoatletów w zawodach w Szczecinie 12-13. VII. 1947 r. Były to eliminacje do Mistrzostw Polski. Pierwsze miejsca zdobyli wówczas: M. Tuzik skok w dal, wzwyż, kula. H. Marciniak – bieg na 100 m i 200 m,.
M. Tuzik został w 1947 r. sklasyfikowany w tabeli najlepszych polskich zawodników w trójskoku na VII miejscu w kraju z wynikiem 12,73 m, a w 1948 r. na III Igrzyskach Ziemi Odzyskanych we Wrocławiu z wynikiem 12,81 m. zajął I miejsce i sukces ten powtórzył rok później na IV Igrzyskach w Szczecinie.
W 1947 r. na Ogólnopolskich Lekkoatletycznych Mistrzostwach Kolejarzy pierwsze miejsce na dystansie 100 m i 200 m zajął Marciniak.
|
|